Categorie: Blog Oceania

Geraldine: 30.01.2019

Na anderhalve dag in het vliegtuig staan we met 2 voeten in Auckland op Nieuw Zeelandse bodem. Goed 4 weken gaan we hier rond rijden, helaas niet met onze eigen auto maar met een gehuurde camper .
En om bij het verhuur bedrijf te komen is niet zo makkelijk. Geen enkele taxi chauffeur is bereid ons daar heen te brengen. Te dicht bij het vliegveld…
Na vele keren van het kastje naar de muur te zijn gestuurd blijkt er een soort gemotoriseerde riksja met aanhanger te zijn die de korte ritjes opknapt maar die moet je dus eerst maar vinden..
Goed, we zijn toch nog mooi op tijd bij het verhuurbedrijf. De campervan staat klaar en een uurtje later rijden we richting noord.
Twaalf jaar geleden is een collega van Jos met familie hier naar toe geëmigreerd.
We zeggen al jaren dat we op bezoek komen en nu is het dan zo ver.
Ze hebben ons al zien aan komen. Hun huis staat boven op een heuvel met een geweldig 360• blik. Hartelijk weerzien na 15 jaar en het is als de dag van gisteren.
Het wordt een weekend van veel kletsen, lekker plat proat’n en ouwehoeren..
We bekijken de bijzondere omgeving waar ze wonen en vinden het jammer dat het weekend zo snel voorbij is.
Maandag morgen dan op pad. Even wennen aan het links rijden.
Eerst naar het noorden , nemen een stuk toeristische route en overnachten bij Russel aan de Bay of Islands.
De volgende morgen weer terug naar Auckland, hier 20 km west daarvan naar de westkust bij Piha.
We moeten nu in 2 dagen naar het zuiden, maar Wellington rijden waar we vrijdag morgen vroeg op de veerboot naar het Zuidereiland moeten. We overnachten bij Lake Taupo en zijn de volgende avond in Wellington.

Athenree: 17.02.2019

Na 3 weken reizen op het Zuider eiland nemen we weer de veerboot ons weer terug brengt naar Wellington op het Noorder Eiland. We rijden snel verder naar Martinborough waar we ook een wijngoed willen bezoeken op aanraden van onze Berlijnse buurman. Nog net op tijd komen we daar, en ja het was de moeite waard.

Het plaatsje zelf leeft van de wijn, heeft een leuk centrum met nog oude gebouwen . We drinken wat op een terras
en gaan terug naar de warme camping om dit verhaal af te maken

Auckland: 19.02.2019

Van Martinborough gaan we door het binnenland naar het noorden.
Een mooie route door de heuvels. Maar na 3 uur links rechts op en af en maar 100 km verder houden we het voor gezien en nemen verder de hoofdweg .
We halen Napier net niet en overnachten op een oude, eenvoudige camping in Waipawa.
Zaterdagmorgen mooi op tijd rijden we Napier binnen. De stad is bekend om zijn Art Deco gebouwen. Het is vrij druk en de binnenstad is afgezet. Vinden gelukkig een parkeerplek, wat niet zo gemakkelijk is met dat lange ding.
Oude auto’s en verkleedde mensen in de straten. Is het die dag Art Deco festival .
Na een uurtje hebben we het wel gezien en rijden verder weer naar Taupo en vandaar richting Rotorua.
Nog voor die stad waar het zeer toeristisch is vanwege de vulkanische activiteiten rondom zoeken we een camping.
Zondagmorgen dan naar de Waimangu Vulcanic Valley. We lopen rond, het is nog vrij rustig omdat de meeste bezoekers eerst naar de gyser gaan die 1x keer per dag om 10.15 uur spuit.
Als wij klaar zijn en naar de parkeerplaats lopen stroomt die net vol met de mensen van daar.
Door naar het noorden, een camping bij Athenree, Waihi, met hot pool lijkt ons wel wat..
Langzaam richting Auckland met een omweg zigzaggen en huppelen we via weg 25 naar de camping in Miranda voor onze laatste campernacht.
Morgen dan de camper afgeven, nog een nacht in Auckland centrum en dan woensdag via Singapore, Amsterdam weer naar Berlijn.

Arrowtown : 02.02.2019

Picton bereiken we na 4 uur varen.
Als we van de boot komen slaan we direct rechts af en rijden de mooie route langs de Marlborough Sounds. Lunchen met de voetjes bijna in het water en eindigen de eerste dag op het Zuider Eiland in het stadje Nelson. Maken een avond wandeling langs het mooie strand en slapen lekker ondanks dat de camping aan het einde van de startbaan ligt van het plaatselijke vliegveld.
De volgende dag gaan we een klein stukje verder op aan de Tasman Bay naar Marahau. Het uitgangspunt voor wandelingen en kajak toeren in het Abel Tasman N.P.
We boeken een kajak toer voor de volgende dag.
Het wordt een hete dag die 27e januari, mijn 65e verjaardag! Mooi vroeg stappen we in de watertaxi die op de aanhanger met tractor naar zee rijd en ons over het nu brede strand, eb, naar het water brengt.
Na een half uurtje varen komen we bij een mooi strand waar de boten klaar liggen.
Onze gids Tobias gaat ons voor, we varen om Tonga eiland, en tegen lunchtijd zijn we bij ons eindpunt. Met de watertaxi weer terug. De rest van de dag uitrusten bij 35 graden in de schaduw…

Nu naar de westkust, bij Westport nemen we een stukje van de weg naar het noorden. Overnachten bij het oude schooltje van Seddonville waar het schoolplein is veranderd in een camping.
De volgende morgen gaan we weer terug naar Westport. De omgeving hier is niet zo interessant . Het gaat nu langs de westkust zuidwaarts. Koffie drinken aan een mooie inham.
De weg langs het Paparoa National Park en de zee bied zicht op een mooie ruige kust aan de ene en tropische beplanting aan de andere kant.
Na Greymouth nemen we de weg over Arthur’s Pass, slapen op de camping Klondyke Corner met zicht op de bergen rondom ons.
We gaan nu oostwaarts , deze kant van de Pass is mooier dan de andere kant.
Brede rivieren stromen traag door het dal. Eindelijk een stukje Nieuw Zeeland wat een beetje aan onze verwachting voldoet.
Langs de oostkant van de bergen gaan we door een vlak landbouw gebied naar Geraldine. Een kleine stad camping met internet geeft ons de kans onze website bij te werken. Morgen gaan we richting de echt hoge bergen….

Arrowtown : 03.02.2019

Van Geraldine gaat het via Lake Tekapo en van daar naar Mount Cook.
Wat de natuur bederft begint het er eindelijk op te lijken zoals we ons het hier hadden voorgesteld .
Alpine bergen met witte gletsjer toppen.
Twee nachten blijven we hier. Dat is maar goed ook want we hebben de eerste echte regen uren van deze vakantie. Gezellig in de camper een boek lezen is in deze situatie wat comfortabeler dan in de Defender..
Richting Queenstown. We bekijken onderweg wat “clifs” gaan over de Lindis Pass en arriveren aan het eind van de middag in Arrowtown.
Arrowtown is een oud goudmijnstadje dat mooi gerestaureerd is. Het heeft ook een “ Chinatown” navenant is 90% van de toeristen Chinees .

Vanmiddag naar Queenstown geweest.
Het toeristencentrum van het zuider eiland. Het was

er dan ook behoorlijk druk, en ik heb nog nooit zo veel buitensport winkels bij elkaar gezien.
Queenstown staat bekend om zijn extreem sporten. Het bungy springen is hier uitgevonden. En ze bedenken nog steeds nieuwe dingen. Het ligt heel mooi  tussen de bergen in het midden van een lang, krom meer.

Dunedin : 07.02.2019

Van Queenstown rijden we naar Te Anau aan de Zuid-West kust. Bijna de hele weg staat er een harde tegenwind en Jos heeft beide handen nodig om de te lange campervan op de weg te houden.
Te Anau is het uitgangspunt voor cruises op de Sound’s, de fjorden van Nieuw Zeeland.
We vinden nog een plek op de camping midden in het stadje waar de wind iets minder te keer gaat.
De meeste toeristen, we telden op de terugweg meer dan 20 bussen, gaan voor een rondvaart over de Milford Sound.
Wij boeken de Doubtful Sound boot-bus toer. Vanuit het stadje Manapouri, eerst een uur boot op het meer, dan een half uurtje bus door het regenwoud en dan weer op de boot tot de monding van de Doubtful Sound, en weer terug.
Een hele dag ben je zo bezig en het mooiste was de bustocht over de smalle gravel straat tussen de hoge wanden van groene varens en bomen.
Door het glooiende agrarische landschap rijden we dan van de west- maar de oostkust, naar Dunedin. We troffen op de boot een heel aardig ouder echtpaar dat hier vandaan kwam en ons aanraadde de oostkust te nemen terug naar Picton.
De man had in de jaren zestig gewerkt bij het bouwen van de elektriciteit centrale die aan het begin staat van de weg tussen het Manaputi meer en de Doubtful Sound.
In Dunedin is de eerste camping die we opzoeken vol, het is 6 februari, nationale feestdag. We gaan door naar de volgende en daar is genoeg plek en ligt ook nog eens aan het strand en aan het begin van het schiereiland waar we morgen naar toe moeten voor de Albatrossen en de Blauwe Pinguïn.
Dus daar naar toe, mooie weg over de kam zodat je naar beide zijden blik hebt over het water. Aan het eind dan een bezoekers centrum waar blijkt dat je de vogels alleen onder begeleiding van een gids kunt bekijken en dan ook nog eens zo’n € 38,00 p.p. kost. Dat is me dan echt te gortig!
Jos heeft een hele mooie camera met een hele goede, dure telelens en het lukt hem daarmee een paar mooie foto’s te maken van Albatrossen. De pinguïns laten we maar voor wat het was… in Argentinië liepen we tussen duizenden van, wel een ander soort, pinguïns wat een geweldige ervaring was die ze hier dus toch niet kunnen toppen..
Over de mooie slingerende kustweg direct langs het water terug naar de camping.

Athenree: 17.02.2019

Van Dunedin de hoofdweg langs de kust richting Christchurch. We kunnen een kleine omweg langs het strand nemen waar we lunchen en komen dan in Oamaru weer op de grote weg. Oamaru was eens een bloeiende havenstad en daarvan getuigen nog wat oude gebouwen aan de haven. Een leuke straat met nu natuurlijk cafés en oude rommel winkeltjes… best leuk om even oor te lopen. We gaan verder en overnachten in Timaru. De andere morgen rijden we weer via Geraldine de toeristische route 72, dus weg van de snelweg, naar Christchurch.

We proberen eerst maar de camping het dichtst bij het centrum, omdat we vroeg in de middag daar zijn hebben ze nog een paar plekjes, wel in de volle zon en het is heet! Maar we nemen het toch maar. Dit is ook een camping dicht bij het vliegveld en dus een plek waar de komers en gaaners hun eerste cq laatste nacht door brengen.
Ook komen er ‘ s avonds een hele groep die mee deed aan de Coast to coast wedstrijd. Fietsen, lopen , kayakken,
De camping was dus tot op de laatste centimeters vol. De tweede nacht hadden we gelukkig meer plaats..
Christchurch is een paar jaar geleden getroffen door een aardbeving die vooral het centrum verwoest heeft. Veel is al weer opgebouwd maar er zijn nog heel veel lege plekken. We hoorden dat dat vooral te maken heeft met verzekerings kwesties.
Ons volgend doel is de kustplaats Kaikoura. Gelukkig hebben we de mogelijkheid een andere route te NCMV dan de hoofdweg. Het blijkt dat dit een van de mooiste wegen door de heuvels en bergen is tot nu toe, en die staat niet in de reisgids . Een foutje volgens ons .
In Kaikoura kun je walvissen zien. Maar we waren te laat met boeken, alles zat vol. Dan maar niet .. Onderweg naar Marlborough hebben we kustweg genomen met mooie stranden en kliffen, onderweg noch een kolonie zeerobben gezien.

Wat wel leuk is is wijn proeven dus op naar onze laatste stop op het zuider eiland, het stadje Blenheim, het middelpunt in het Marlborough wijngebied.
We proeven wijn in een kleine kapel (!), op het wijngoed “Clos Henry”, een groot wijngoed “Branchett Estate” en lunchen bij de derde ” Saint Clair” die is gelukkig aan dezelfde weg als onze camping maar 3 km verder…

De wijnen van Marlborough met name de Sauvignon Blanc die we hebben gedronken vielen wat tegen, de Pino Noir was redelijk goed.

de volgende morgen vertrokken we vroeg van de camping om de veerboot in Picton te halen.