Sydney: 07.05.2017
Grens Canada naar Sydney op Nova Scotia.
Geloof het of niet maar de sfeer in Canada is gelijk anders dan in de USA. De mensen zijn meer Europees gekleed, de supermarkten zijn zoals thuis.
De eerste nacht slapen we in een motel in Rothesay, het is zondag en in het stadje rustig.
De volgende morgen is het weer goed en we rijden richting zee, de Fundybaai, hier is het getijden verschil een van de hoogste ter wereld, kan wel 16 meter zijn.
Om koffiedrink tijd zijn we aan het strand, het is eb en de zee ver weg. Ons volgende doel is een NP met de hoop dat daar de campings open zijn. Er ligt nog sneeuw tussen de bomen en het is fris maar wel met een zonnetje. We stoppen voor de lunch op een parkeerplaats. Er komt een aardige ranger-dame een praatje maken. Helaas, de campings zijn nog niet open maar ze heeft wel een tip. Verderop aan weg 915 moet een overnachting mogelijk zijn op een “camping” die Haha Cemetery heet…Dat doen we dus, en ja we vinden de plek, naast een oud kerkhofje staan wat bouwsels en een dixi. 
Mooie plek met blik op water. s’ Avonds komt een oude man met hond naar ons toe, hij woont aan de overkant van de weg en de plek is van hem. We kunnen er gratis staan maar een donatie is natuurlijk welkom, Don verteld nog het nodige over alle gasten die hij al heeft gehad en wenst ons een goede nacht . Na een heerlijke rustige nacht, eindelijk weer eens in de auto geslapen, gaan we verder en omstreeks de middag zijn we bij een klein haventje bij Parrsboro. 
Hier willen we wachten op het opkomende tij. Er is een restaurantje en dat komt mooi uit. Vandaag niet zelf koken want het weer wordt minder. Na het eten zitten we in de auto met blik op zee en zien het water komen.
We rijden door naar het stadje Truro waar we in een motel overnachten.
Het regent de volgende dag maar daar trekken we ons niets van aan, drinken onze koffie onder een afdak, bekijken het hoog tij punt van onder een paraplu, klimmen in een vuurtoren en rijden verder naar de zuidkust van Nova Scotia. Peggy’s Cove heeft de mooiste vuurtoren op de mooiste rotsen en een pittoresk haventje, zegt men..
En een mooi uitzicht, maar helaas was het weer eens mistig.
De grote steden laten we meestal maar voor wat ze zijn, in Halifax drinken we koffie en gaan naar ons hotel.
Ons volgende doel ligt in het noorden van NS, Cape Breton, onderweg nog even boodschappen doen en ontdekken dat ze in Canada heel goed gesorteerde drankwinkels (wijn dus) hebben..
Bij lake Ainslie op MacKinnons Campground krijgen we een mooi plekje direkt aan het meer. Dit is weer zo’n sta caravan camping waar de caravans hutje aan mutje op een rijtje staan. Het is net of de Canadezen die bijna allemaal ruim wonen in hun vakantie heel graag heel dicht bij elkaar zijn.
We gaan naar de noordkust, hier zijn een aantal Schotse dorpen en zelfs een whisky distilleerderij, maar deze, helaas weer eens closed for the season…
Bij het noordelijkste punt gaan we weer terug, genietend van deze mooie dag met zicht op de Saint Laurencebaai.
Nu langzaam richting Sydney, koken aan de oostkant van Cape Breton ons middagmaal en steken over met de veerpont naar Englishtown. HIer moet een camping zijn, en jawel, de Englishtown Ridge campground is die dag net open gegaan. De nieuwe eigenaren, een indaanse familie, heten ons van harte welkom
Als wij die avond in de kantine ons potje rummie spelen houden zij daar een inwijdingsritueel hopende op een goede toekomst.
Nu naar Sydney, inkopen en de was doen, tanken zodat we klaar zijn voor de oversteek naar New Foundland. We hebben die middag nog tijd om wat rond te rijden, gaan naar Louisbourg om het Historic Fortress te bekijken, komen daar net om sluitingstijd aan zodat we het met een blik vanaf de weg moeten doen.
Het gaat steeds harder regenen en we rijden maar langzaam richting haven waar de veerboot ligt die ons vannacht naar New Foundland zal brengen. Als we aan boord zijn drinken we nog een cocktail en proosten op ons, we zijn die dag 40 jaar getouwd.