unbenannt-0658

Canada I Yukon North

Dawson City : 08.07.2018

Over de weg van Dawson Creek, waar de Alaska Highway begint, naar Fort Nelson kun je maar een ding zeggen, hij is gelukkig niet kaarsrecht, de bochten zijn de high light op deze route.

Overnachten in Fort Nelson op een RV kamp. Verder naar het noorden wordt de weg een stuk interessanter, hier beginnen de Rocky Mountains. De Summiteit Pass is met 1207 m het hoogste punt op de Alaska Hwy. We overnachten aan het Munch Lake.

De andere morgen maar een klein stukje verder naar het Liard Prov.Park. Hier zijn hotsprings, in de reisgids stond dat als je daar op de camping een plekje wilt er ’s morgens vroeg bij moet zijn. Dat zijn we, er zijn nog een paar plekken vrij. We drinken de 10 uur koffie op onze plek, lekker in de zon. We blijven hier 2 nachten, dalen ’s morgens en ‘ s avonds af in het hete water en gaan daarna herboren verder op de Alaska Hyw. Op de eerste 100 km na de hotsprings zien we 5 beren de dagen er na geen een meer. De weg zou je eentonig kunnen noemen. Weidse landschappen met bergen, bossen, meren en rivieren. Maar het is toch steeds weer boeiend. Het stadje Watson Lake heeft maar een bezienswaardigheid en dat is het “Schildenbos” van over de hele wereld laten mensen hier een aandenken aan hun thuis achter. Nederlanders schijnen daar niet zo een behoefte aan te hebben. Ze zijn duidelijk in de minderheid. Omdat we na een paar dagen ” van de wereld” zijn geweest slapen we in een hotel. Het internet en de telefoon brengt ons weer even in contact met de familie.

In Teslin bekijken we een kleine tentoonstelling over de 5 indiaanse stammen die zich aan het gelijknamige meer vestigden nadat ze van de kust verdreven werden. Een oorspronkelijke bewoonster laat zien hoe producten uit de natuur worden gebruikt in het dagelijkse leven. Overnachten op de camping aan het gelijknamige meer.

Op naar Altlin waar we de volgende stop plannen, maar de camping is een parkeerplaats vol in de wind, wel direct aan het meer maar voor ons niet geschikt.

Over het grote Lake Altlin heb je een gewelde blik op de bergen.  We moeten dezelfde weg terug dus gaan we naar een camping aan het begin van de weg.

De natuur camping is een grote zwarte zandbak, en royal bezocht door muggen. We liggen vroeg in bed en de andere morgen vroeg weer weg. We ontbijten aan het meer.

In Whitehorse eerst maar een plek op een camping gezocht en daarna een duik in de civilisatie. Eten, drank, muggen tent, muggen jasjes, beer spray en reparatie materiaal gekocht. Ook weer nieuwe schoenen  voor Jos, die uit Jasper waren toch wat te klein… dan voor mij nog wat nieuwe sportieve kleding om niet achter te blijven. Op de camping treffen we een fotograaf die net terug komt van de Dempster hyw. Moeten wij ook beslist doen!
Niet de hele weg maar tot een klein stukje tundra is ver genoeg. 
Dat doen we dus maar. Vandaag is tot Moos Creek ver genoeg. We gaan de camping op, stappen uit, en worden aangevallen door de muggen. We zijn daar op voorbereid gezien het vorige. Maar dit is te erg, te kunt niet eens mugvrij in de auto stappen.

Een stukje terug is een lodge. Jos daar heen vragen of er plaats is. Nu zitten we op een kleine veranda voor onze hut, hier ook een paar muggen maar daarvoor is de spray genoeg.

De Lodge wordt gerund door een Zwitsers echtpaar, de zomer maanden komt een zus en zwager hun helpen. Dit is weer zo’n geval van er moet eigenlijk geïnvesteerd worden maar het geld ontbreekt, het zal hun tijd wel uitzingen maar daarna is het waarschijnlijk einde verhaal. Of het toerisme moet zo toenemen dat het voor een opvolger weer rendabel wordt.

Na een goed ontbijt op weg naar de Dempster hwy. We gooien de tankt goed vol en gaan tot de camping boven op de North Fork Pass in het Tombstone Park.Bezoeken het info centrum en lopen een kleine trail vanaf de camping.

We gaan opweg, niet tot het eind bij Inuvik want dat is 740 km. Wij vinden de eerste 250 km ver genoeg. Bergen, toendra, rivieren en meren … mooi

Op de terugweg worden we aangehouden door mensen met een lekke band. Ze hebben zelf niet de goede sleutel bij zich om de bouten los te draaien. Hebben wij misschien….. Jawel, we zijn goed voorzien en de passende sleutel is er bij. We laten een gelukkig stel mensen achter want de dichts bijzijn plaats is Dawson, zo’n 250 km verder.

Dawson City is ontstaan doordat er goud werd gevonden. De restanten zijn nog duidelijk aanwezig. Alle riviertjes en beken zijn omgezet. Nu nog wordt er actief naar goud gezocht. Het stadje zelf is een toeristische attractie. Navenant vol is het er.

We krijgen met moeite een plekje op een camping die bestaat uit een grote parkeerplaats. Het waait er zo verschrikkelijk en het is zo stoffig dat het onmogelijk is daar te staan. We doen de was en eten. Omdat we ook internet hebben gaan we toch maar eens kijken of er nog een hotelkamer te vinden is. Het zijn er niet veel maar 1 is genoeg.   

We boeken gauw, wassen nog snel de auto en gaan het stadje in. De supermarkt is goed voorzien en we slaan dus weer voor een paar dagen in. Het hotel is prima en heeft een leuke bar waar ’s avond een pianist zeer temperamentvol de piano bespeeld.