Categorie: Blog Peru

Nambala:  19.01.2016

We gaan wat cultureelst doen en bezoeken de Huaca del Sol y de la Luna, archeologische plaatsen bij Trujillo, het zand van de woestijn had hier de resten van een stad en tempel begraven.

Alleen de piramide van de zon stak er nog boven uit

Daarna rijden we naar de badplaats Huanchano waar we een kampeer plek vindenDe volgende morgen vroeg rijden we langs het strand en ziende vissers met hun riet bootjes.

Na een saaie rit komen we in Chiclayo. Onderweg had Jos een kleine lekkage ontdekt. Bij het hotel konden ze ons een garage aanbevelen.
Wij daar naar toe, zij zoeken en niets vinden. Wel hebben we daar de olie en andere vloeistoffen laten verversen. Daarna maar een drankje bij het zwembad gedronken. Even relaxen.

Een lange rit van 400 kilometer brengt ons van de zee weer in de bergen, de provincie Amazonas. We verblijven een paar dagen in Chachapoyas.

De auto lekt nog steeds, wij weer opzoek naar een garage. Nou ja garage, een klein mannetje blijkt de expert voor radiatoren. Draait de heleboel uit elkaar, vindt ook niks, en schroeft het geheel weer samen.Als ik vraag wat het moet kosten wil hij € 35,– , dat vond ik wel wat te veel en zei dat de helft meer dan genoeg was. Hij weg om zijn baas te vragen, natuurlijk was dat ook OK.

Ondertussen had ik een dag trip naar Kuelap geboekt. De volgende morgen worden we bij het hotel opgehaald. Het is bijna 3 uur rijden over een onverharde kronkelende bergweg. Daarom niet zelf rijden.

Kuelap ligt net als Machu Picchu boven op berg. Na een wandeling van 2,5 km kom je bij een nog door groen overwoekerde ruïne. .Het is nog slecht ontsloten maar er wordt gewekt, door Fransen en Zwitsers, aan een gondelbaan dat het een stuk makkelijker maakt.

Een tropische regenbui ontlaad zich vlak voor we terug zijn, het is gelukkig net droog als we bij ons hotel aankomen.
Gesticht door de Chachapoyas, maar kort door de Inka’s bezet en door de Spanjaarden links laten liggen was het volkomen vergeten. Nog niet zo lang geleden werd het weer ontdekt en als een van de belangrijkste argeologische plaatsen, gelijk aan Mchu Picchu gezien. Morgen gaan we naar de grens met Ecuador.

Jetzt mal was kulturelles, bei Trujillo besuchen wir die Ausgrabung Huaca del Sol y de la Luna. Übernachten im Bade Ort Huanchano, am nächsten morgen sehen wir die Fischer mit Ihre Stroh boten. Wir fahren,noch immer durch die Wüste, nach Chiclayo zur übernachten. Eine lange Fahrt von 400 km bringt uns wieder in die Berge nach Chachapoya. Wir sind im Regenwald der Region Amazonas. Hier gibt es das fort von Kuelap. Erst vor 30 Jahre entdeckt und als sehr wichtig empfunden, genau so wichtig wie Machu Picchu. Mann ist dabei ein Seil Bahn zu bauen die die Anfahrtszeit um 2 Stunden verkürzt. Unser letzte Tag in Peru geht bis kürz vor die Grenze nach Ecuador.

Auf der Fahrt nach Chiclayo gückt Jos, einfach mal so unter das Auto und sieht einige kleine Tropfen. In Chiclayo zur eine Werkstatt, die Kücken nur und finden nichts. Also weiter nach Chachapoya, wir verlieren noch immer Flüssigkeit aber wissen jetzt das es aus das Kühlsystem kommt.
Wieder zur Werkstatt, ein kleiner alter Mann ist der Radiator Experte. Schraubt alles ab und findet natürlich auch nichts, und will dann auch noch ein Haufen Geld! Nicht mit mir!
Wenn wir zur Grenze fahren Gießen wir immer Flüssigkeit nach. Am nächsten morgen liegt auch Wasser auf den Boden. Wir müssen weiter über die Grenze nach Ecuador.
Die Straße ist ein Sand weg. Auf der Karte steht das dass 120 km so weiter geht. Alle 20 km nachschauen und Wasser nachfüllen und hoffen das wir Vilcabamba erreichen, der nächste größere Ortschaft.
Nach 60 km aber die Erleichterung, eine neue Beton Straße! Wir erreichen das Hotel und fragen nach eine Werkstatt. Ein junger Mann der englisch spricht begleitet Jos dahin. Der Werkstatt eigner schickt den weiter zur seinem Bruder der mehr Ahnung hat. Der legt Sicht erst mal unterm Auto und kuckt minutenlang. Kommt hoch und zeigt  Jos ein kleines Loch oben in ein Schlauch, verursacht durch ein verbindungs Ding vom nebenliegende Leitung. Gefunden!  Ein Taxi soll ein Ersatz Schlauch aus der nächste Großstadt holen und morgen um 11 das Auto wieder fahrtauglich sein.
Und so war es dann auch……

Huaraz:   16.01.2016

In Tacna was het onverwacht gezellig, na geld gewisseld te hebben en een ronde om de Plaza kwamen we in een leuk restaurant waar we een kleinigheid aten. En lekker dat het was!

Van Tacna naar Arequipa gaat het weer door woestijn gebied en dat zal tot Lima zo blijven weten we nog van de vorige keer

Een klein hotel midden in de stad maar een paar blokken verwijderd van de Plaza. Dus direct na aankomst wat gaan eten en rondgelopen. Jos kon zich nog veel herinneren maar ik niet.

Alleen het klooster kwam me nog bekend voor.

Vanaf onze hotel kamer kunnen we daar een klein blauw stukje van zien. Op 6 Januari zijn we weer het zenit gepasseerd. Ergens tussen Tacna en Arequipa . Van Arequipa naar Pisco, een nostalgische toer, dit stuk deden we ook al in 2004.

Omdat de afstand te groot is overnachten we in/bij Hotel Puerto Inca op de campingplaats direct aan zee. Als we ons douchen verwonderen we ons er over dat de zeep niet schuimt, geen wonder het water is zout! Zeewater dus! Dat geeft niet bepaald een schoon gevoel..

We volgen de Pan American langs de kust. In Nazca is er niet veel veranderd. De toren van waaraf je de figuren kunt zien staat er nog net zo, alleen moet je nu entree betalen en staan er een paar souvenirs kraampjes. Dan naar Ica, naar de lagune met de zandduinen

Daar heeft de commercie toegeslagen, het is een grote kermis. Jammer maar dat heet vooruitgang en die zie je wel overal. Vergeleken met 12 jaar geleden is er veel nieuwbouw en nieuwe wegen. Dan naar Paracas, het kleine vissersdorp waar we toen zo lekker hebben gegeten met die trommelende zwarte muzikant We hebben er weer lekker gege
ten en de zelfde muzikant gaf weer een perfect concert. Alleen zijn er veel hotels bij gekomen bijna tot aan  Pisco.
Hier slapen we en gaan de volgende dag in alle rust op pad, tot Lima is het niet zo ver dus tijd om inkopen te doen en de auto te laten wassen.

Zondagmorgen om 7 uur vertrokken, dan denk je dat er niet veel te doen zal zijn op de autobaan. Zo niet in Lima, de stad leeft volop, we missen een afslag en belanden in de stad. Moeten langs de grootmarkt, het verkeer is een grote chaos maar wel leuk om mee te maken.Van Lima naar Barranca nog langs de zee, dan buigen we rechtsaf richting bergen.

We lunchen op 4000 m hoogte, dat merk je weer meteen. Alles lekker rustig doen! Nu in Huaraz, lekker koud op 3000 m, dus maar een hotel. Campings zijn hier zo wie zo niet.