Punta Arenas 03.01.2015
Wij de grens over en een paar honderd meter verder is ook een Hosteria, maar dan wel een wat eenvoudige. We zijn de enige gasten. Kees heeft bedacht dat we op Nederlandse tijd nieuwjaar vieren, 8 uur plaatselijke tijd en een uurtje later naar bed, net als normaal gesproken thuis. Die nacht een heerlijk rustige jaarwisselin
Een ontbijtje en dan op weg naar Porvenir waar we met de boot over moeten naar Punta Arenas. Die gaat maar een keer per dag en we weten niet hoe laat.
Jos kreeg gisteren last van zijn maag en is nog niet helemaal fit. Ik rijd nu de eerste 120 km gravel weg van mijn leven.
Na een hele mooie route komen we aan in Porvenir, onderweg hebben we de afslag naar de konings pinguïns gemist, helaas maar daardoor zijn we om 12 uur bij de boot en laat die nu om 2 uur vertrekken! Mooier kan het niet. We koken ons middag maal en wachten tot we op de de boot mogen. Het is mooi weer, en genieten tijdens de overtocht van het uitzicht
Het is nieuwjaarsdag en in Punta Arenas is het stil. We gaan opzoek naar een hotel omdat er geen camping is. Dat is niet zo makkelijk want alles zit vol, maar na een paar vergeefse pogingen zitten we nu in een hotel direct aan zee.
We beginnen de dag met een stads wandeling door Punta Arenas, incl. de begraafplaats die de mooiste van Zuid Amerika is.
’s Middags met zijn allen naar het zuidelijkste puntje, hier houd de weg op. We bezoeken het fort dat ze weer opgebouwd hebben en waar de bewoning van dit deel van Vuurland begon. Gisteren is Kees een van zijn spanners verloren die de cabine op zijn plaats houden. Dus opzoek naar vervanging. Ze vinden een ijzerwaren winkel en die heeft gelukkig het gewenste, alleen ietwat groter maar hij past.
Het volgend doel is Puerto Natales. We gaan eerst nog langs een pinguïn kolonie, als we weer verder gaan begint het te regenen. weer door een onbewoonde wereld. We willen ergens eten maar er is niets. Dan het nood rantsoen maar uit de kastjes. Na een lekkere pasta maaltijd komen we een paar uur later aan in Puerto Natale. Van ver zien we al de bergen van Torres del Paine.
We vinden de wel erg kleine, simpele camping midden in het stadje, maar met de lekkerste warme douche tot nu toe!
Torres del Paine 05.01.2015
In het Nationaal Park Torres del Paine hebben we op in heel mooie plek midden in een schitterende natuur gestaan. Leunen tegen de wind, we weten nu hoe dat is.
Wanneer de zon schijnt is het lekker warm maar maar tegen het eind van de middag en avond wordt het toch wel lekker fris. We gaan de volgende dag de omgeving bekijken en proberen ook nog een wandeling te maken maar er staat een ongelooflijk harde wind, maar dat weerhoud ons er niet van het park te gaan bekijken.
We willen nog met de boot naar een gletsjer, helaas niet, ook te veel wind. Als we terug komen en wat drinken waaien de halve liters bier van de tafels en de borden zeilen als frisbees door de lucht.
De volgende dag gaan we richting El Calafate, onderweg blijkt de auto van Cees weer eens een probleem te hebben, het linker voorwiel maakt een erg vreemd geluid en Cees wil daarmee niet verder rijden, ik sla met een bijl steenslag weg wat zich geklemd heeft tussen de remschijf en remblokken.
Entlang die Küste nach Porvenir, hier geht es mit eine Fähre rüber nach Punta Arenas. Der geht nur ein Mal täglich mit unterschiedlichen Abfahrtzeiten, wir hatten Glück, 2 Stunden nach dem wir da wahren fuhr er ab.
Wir suchen uns ein Hotel in Punta Arenas. Am nächsten Morgen eine Stadt Wanderung inkl. Besuch der schönste Friedhof von Sud Amerika.
Dan nach Puerto Natale ins Naturpark. Der Campingplatz am Fuß der Torro del Pain. Ein sehr schöner Blick. Leider fängt es abends an zu regnen. Aber am Morgen ist es wieder trocken.
Wir wissen jetzt was lehnen gegen der Wind bedeutet, der ganzen Tag fiel Wind.
Beim Essen flogen die Bier Buchsen und die Teller vom Tisch.
Voor het vervolg van het reisverslag zie Argentinië El Calafate van 08.01.2015