Punta del Este : 01.03.2014
Verder naar Punta del Este, eigenlijk onze eindbestemming want hier blijft de auto staan. We hebben even een kijkje genomen waar dat is maar daar gaat hij pas komende donderdag naar toe. Nu eerst weer op een camping. Deze ligt op 10 minuten lopen van het strand, is lekker rustig want het seizoen is bijna voorbij, en heeft een auto wasplaats en wasmachines zodat we hier grote schoonmaak kunnen houden.
We verwonderen ons wel erg over de manier waarop ze hier kamperen, eerst wordt er een groot dekzeil gespannen en daaronder dan een tent of caravan alsof ze geen vertrouwen hebben in de kwaliteit van hun onderkomen..
Punta del Este is “De” mondaine badplaats van Uruguay, voor de goed gesitueerden. Luxe villa’s en veel nieuwe appartementen complexen. Die laatsten steken met hun 18 verdiepingen wel erg af bij de rest.
Onze auto trekt natuurlijk de aandacht van vele mensen en het is altijd leuk om hem dan van binnen en buiten te laten zien. Een van de leukste ontmoetingen was op het strand. Komt een jonge man naar ons toe en vraagt of wij de eigenaar zijn van die Defender daar aan de straat? Wij verwonderd, ja, maar hoe kun jij dat nu denken.
Hij had gezien dat we een Europees nummerbord hadden en ging dus opzoek naar een stel met blond haar en blanke huid in de buurt van de auto.
Hij was een Argentijn en lid van de Landroverclub in Argentinië, reed zelf in een Discovery 1. Wou dus ook alles weten over de auto. Jos is er dan met hem naar toe gegaan, alles laten zien, dak hoog, rondje rijden. Toen naar zijn familie toe, die moesten ook alles zien, dus weer dak omhoog. Nu hebben we zijn telefoon nummer voor het geval we op de volgende reis problemen krijgen..
Op onze laatste strandmiddag werd e
r waardig afscheid van ons genomen met een defilé van windjammers aan het strand.
r waardig afscheid van ons genomen met een defilé van windjammers aan het strand.In de supermarkt hier is het aanbod van Uruguayse wijnen uitstekend. Jos had veel
tijd nodig om die allemaal te bestuderen. De uiteindelijke keus viel op een Tannat, “de” druif van Uruquay, van het wijnhuis Marichal. En die smaakte naar meer. Dus op internet gekeken waar ze zaten.
Gisteren daar naar toe, werden op weg er naar toe aangehouden door een man in een pick up die vroeg of we naar Marichal wilden? Ja… Rij dan maar achter mij aan, ik ben de eigenaar..
Omdat het oogsttijd is had hij zelf geen tijd maar een zeer aardige dame liet ons uitstekende wijnen proeven waarbij ons gebrek aan spaans kennis helemaal geen probleem was, we begrepen elkaar uitstekend.
Nu aangekomen in het hotel in Montevideo. Morgen brengen we de auto naar zijn onderkomen. En die staat nu helemaal alleen voor de komende maanden op een van de mooiste plekken in Punta del Este.
De laatste dag gebruiken we om wat meer van Montevideo te zien. We slenteren door het oude gedeelte waar alle toeristen samen komen, er ligt een groot cruise schip aan de kade, we verbeelden ons dat we de passagiers er zo uit kunnen pikken. De oude markthal is nu een grote eettent. We zoeken de wat minder populair, en daardoor wat authentiekere straten op. Eten zeer goed, Italiaans, in een klein restaurantje waar het personeel uit de omliggende banken eet. Geen toerist te zien hoewel de afstand maar een paar honderd meter is. Dan nog een stuk hoofd winkelstraat en vinden gelukkig een taxi die ons naar het hotel brengt.
Zaterdag, 1 maart, treden we onze terug reis aan. Vliegen via Buenos Aires en Parijs naar Berlijn waar de kinderen klaar stonden, jullie zien er goed uit, mooi ” Rentner bruin”.
Nach 3 schöne Tage im Park Santa Theresa was vom Militär geführt wird fahren wir langsam Richtung Montevideo. In La Paloma Feiern wir Jos sein Geburtstag mit ein leckeres essen und ein gutes glas Wein. Wir gönnen uns ein schönes Hotel aber weil es so viel geregnet hat steht überall das Wasser und die Mücken lieben das…
Die Badeorte werden qualitativ immer besser, viele schöne, under Architektur gebaute Hauser.
In Punta del Este liegt der Campingplatz nur 10 Minuten vom Meer und es gefällt uns so gut das wir 5 Tage bleiben. Es ist auch der meist prominente bade Ort von Uruguay. Im Supermarkt gab es viele gute Weine die Jos am liebsten alle probiert hat, aber nur eine mitgenommen, eine Tannat, vom Winzer Marichal, “der Traube” von hier. Und der war so gut das wir zum Weingut gefahren sind und eine ganz nette junge Dame uns alle Weine verkosten lies.
Unser Auto fällt auf, und vielen möchten ihm anschauen und Fotografieren.
Das schönste Treffen war mit einer junge Argentinier die uns am Strand ansprach ob das Auto an der Straße unser war? Weil es ein europäische Kennzeichen hat, hat er Ausschau gehalten nach ein blondes, blankes paar….Selbst Discovery 1 Fahrer und Mitglied vom landrover Verein in Argentinien. Wenn wir irgendwann Hilfe brauchen haben wir seine Nummer..
Heute das Auto zum Abstellplatz gebracht in Punta del Este und mit dem Bus zurück nach Montevideo wo wir uns morgen noch die Stadt ansehen. Samstag dann zurück nach Hause.
Uruguay : La Paloma – 18.02.2014
Het land Uruguay bestaat uit een glooiend vergezicht met landbouw, en waar dat niet mogelijk is grazen koeien en schapen. Je kunt niet zeggen dat het saai is maar zeer afwisselend is het ook niet. Het is vier keer zo groot als Nederland en heeft 3,3 miljoen inwoners waarvan de helft in Montevideo woont. Verder zijn er nog een paar steden en kleinere dorpen die allemaal uit de koloniaal tijd stammen, stedenbouwkundig in kwadraten opgebouwd.
De grotere geasfalteerde verkeersverbindingen verlopen allemaal van het noorden naar Montevideo in het zuiden. Van west naar oost, wat wij wilden, gaat als het ware zigzaggend over zand pistes. Omdat het zoveel geregend had traden een aantal rivieren buiten hun oevers zodat een aantal wegen niet passeerbaar waren en een camping waar wij naar toe wilden onder water stond. Hotels in het binnenland zijn niet te vinden en kampeer plekken ook bijna niet.
Nu zijn we aan noord-west kust. Daar is toerisme, maar eenvoudig, net Harderwijk in de 60 jaren, zegt Jos. In de strandplaatsjes staan “poppehuisjes” en barakken aan zandwegen. Niks geen hoogbouw wat ook wel zijn charme heeft.
Omdat we ruim in de tijd zitten slaan we elke weg/park naar de zee in. Zo belanden we in het park Santa Theresa. Bij de entree word je ontvangen door militairen. We krijgen een bonnetje dat je een dag mag blijven. Na een paar kilometer zien we overal tenten staan. We zien een paar “overlanders” staan. Het zij Fransen en ze vertellen ons dat je hier kunt kamperen, alleen even melden bij de militairen. Zo gedaan, op een mooie plek, in de natuur, niet te ver van toilet en strand verblijven we 3 nachten.
Vandaag is Jos jarig en we gunnen ons een paar nachten in een hotel in de bad plaats” La Paloma” dan kunnen we onze blog weer bijwerken! La Paloma is een wat betere badplaats. Hier veel luxe vakantie huizen. Wij zitten in een klein hotel met groot zwembad. Omdat het de laatste tijd zo veel geregend heeft staat ook hier heel veel onder water en daarvan profiteren de muggen volop!
We vieren Jos zijn verjaardag met een etentje, en ja, een lekkere witte wijn erbij.
Nach 4 Tage Ruhe weiter nach Uruguay. An die Grenze sehr nette Beamter, die Argentinier und Paraguayer Sitzen gemütlich an eine Theke und im Nu wurden wir durch den Chef selber durch gewunken. Zo ein schönes Auto kommt da auch nicht täglich vorbei.
Weil wir ein Problem mit unser Compressor hatten ging das Dach nicht mehr Hoch und müssten wir leider in ein Hotel übernachten. Wir brauchten Kupferringe, erst im dritte Laden gab der sehr gut aus sehende, nette Eigentümer sich alle Mühe unser Problem zu lösen und wollte dafür nur von mir gedrückt werden (wo mit ich, sehe vorgehende, kein Problem hatte).
Weiter südlich kommen wir in Colonia del Sacramento mit eine Altstadt unter Unesco Schütz, Portugeschische Hauser und Straßen mit alte Platanen. Hier schlägt das Wetter um und es fangt an zu Regnen. Wir fahren im Inland und dann weiter an die Westküste.
Die Badeorte an die Ostküste Haben alle 60 jähre Charme. Häuschen wie Puppenstuben , Bretterbuden und Sand Straßen. Nächste Woche Punta del Este und Montevideo, mal sehen ob es da anders ist.
Das Land Uruguay besteht aus ein Hügeliche Landschaft. Weitblick von West bis Ost, mit Landwirtschaft, und wo dass nicht möglich ist laufen Kühe und Schafe.
Alle Asphaltierte Straßen gehen von Nord nach Sud, also Montevideo. Alle West-Ost Verbindungen sind Sand Pisten. Weil es viel geregnet sind einige Flüsse die wir überqueren müssen über ihre Ufer getreten und müssen wir umfahren.
Uruguay : Salto – Colonia – 10.02.14
Nu zijn we net over de grens in Uruguay, noodgedwongen in een hotel 🙂 , omdat de comp
ressor het even niet doet en het dak van de auto niet omhoog kan. Jos heeft echter het probleem gelokaliseerd en helaas nog niet kunnen oplossen.
Na wat telefoontjes met Duitsland blijkt dat we twee tussen 
ringetjes moeten vervangen, het liefst van koper (nu kunststof). Op zoek dus, we zijn nog in de buurt van Salto. En daar zijn nog heel veel ijzerwinkels. Hier wordt nog het nodige zelf gerepareerd! De eerste winkel had ringetjes maar net niet de goede maat, de tweede had ze niet en stuurde ons naar de derde.
Hier laten zien wat we nodig hebben, de uiterst knappe, nette man ging op zoek, vond niks maar maakte ons duidelijk dat hij een oplossing ging zoeken en dat dat even kon duren. Geen probleem, we zitten nu ruim in de tijd… Komt terug met de passende maat ringen die hij nog even bij moet vijlen. Wij blij en willen graag betalen, hij wil niets daarvoor hebben alleen een knuffel van mij, wat gezien het voorgaande geen probleem was. Weer een positieve ervaring met Uruguayanen.
De eerste was aan de grens, hier zitten de Argentijnse en Uruguayaanse douane gezellig naast elkaar aan een balie. Toen we stopten en vroegen waar we met de papieren naar toe moesten antwoordde de Argentijnse beambte in het Engels,geef mij maar het papier van de auto, gaan jullie intussen naar de Uruguayaanse douane, regel ik dat met de auto en kunnen jullie direct daarna de Uruguayaanse autopapieren regelen.
Hier moesten ze eerst op zoek naar enigszins deugdelijk Carbon papier om daarna met de hand de verblijf vergunning voor de auto in te vullen. (een al tig keer gekopieerd papiertje). Dit komt hier blijkbaar niet zo vaak voor want de chef zelf kwam helpen meezoeken en nam meteen het invullen over. Daarna moesten ze de auto nog controleren, ook dat deed de chef, hij wierp er een blik op en in, vroeg of er wat in de jerrycans zat. Liet de andere auto’s wachten en wenkte ons door.
Het heeft zo zijn voordeel zo een Defender waar alle jongens toch een beetje verliefd naar kijken.
Terug naar het hotel waar ook een camping bij zit. De compressor gerepareerd dus we kunnen kamperen!Verder naar het zuiden overnachten we aan de rivier de Uruquay. Aan de straat stond een verweerd bordje met het camping logo, we rijden 12 kilometer en vinden uiteindelijk het park voor dag recreatie van de mensen uit de omgeving waar je ook kunt kamperen.
Het staat vol met betonnen tafeltjes en bankjes en BBQ plekken. Alles vergane glorie maar functioneert nog. ’s Avonds komen de omwonenden in hun oude pick-ups een rondje rijden door het park.
De tweede dag slaat het weer om en begint het te regenen. Wij zetten koers naar Colonia del Sacramento. Deze stad heeft een oud centrum dat onder het Unesco cultuur erfgoed valt. Oude Portugeese huizen aan straten die omzoomd zijn met oude platanen. We overnachten in een hotel en dat is maar goed ook want nu begint het echt te stortregenen, dat geeft ons de mogelijkheid om uit eten te gaan waarbij voor het eerst in 60 dagen een glaasje wijn gedronken wordt.