Categorie: Blog Argentina

Mendoza 20.09.2015

Jochem en ik waren in september 2 weken in Argentina en Chili om het visum voor de Defender te verlengen, voor een kort reisverslag zie Chili: Vina del Mar/Coquimbo.

Mendoza  04.02.2015

De laatste avond nemen de Argentijnen afscheid van ons met een groot feest!
Op 500 m van de camping is een evenementen terrein, dans en muziek en als klap op de vuurpijl, letterlijk, vuurwerk. Hadden we dus ‘s middags niet in de gaten

Na een wat korte nacht dan naar het wijngoed Saleintein.
Daar worden we al verwacht en hartelijk ontvangen.

De komende dagen hebben ze daar een groot evenement met 130 Amerikanen.
Er zijn geen kamers vrij voor ons maar dat wisten we al. We slapen graag nog een paar nachten in de auto. Die staat naast de Posada bij het onderkomen van het personeel.

Zo hebben we onze eigen kleine camping met blik over de wijnbergen in het dal.De auto schoonmaken, de was laten doen, en dan is hij weer klaar voor de volgende trip. Hij staat nu veilig onder de carport van de Posada.

Woensdagavond kunnen we met de personeel bus mee naar Mendoza. Nog een nachtje in een hotel en dan donderdag met de bus naar Santiago de Chile.

 

 

 

San Juan  01.02.2015

Een lange, rechte weg naar San Juan. Het wordt steeds warmer. Bij de toeristen info geven ze ons de adressen van een paar campings in Ullum, zo’n 25 km daar vandaan.

De eerste twee zijn alleen maar dag campings. Bij de derde, Palmas del Lago mag je ook overnachten. Er is zelf een zwembad. Het Lago is een stuwmeer en het water staat niet zo hoog zodat het een eind van de camping af is.

De omgeving bestaat alleen maar uit zand heuvels-bergen en het is er heet, zelfs de wind is warm. De eerste nacht slapen we prima, maar de tweede wordt er ergens feest gevierd en Jos vindt het de andere morgen dan ook mooi geweest. We willen met een grote boog weer richting Mendoza rijden. Jos start de auto, niets……

De koelkast (diepvriesstand) heeft twee warme dagen en nachten aangestaan en dat was net even te veel. Maar wij zijn op alles voorbereid, dus het zonnepaneel te voorschijn gehaald. We weten nu ook hoe lang het duurt voor de accu drie kwart vol is, 5 uur!

Nog maar een keer warm eten op de camping. Daarna een ronde om het meer om de rest van de accu op te laden. We zoeken een hotel in San Juan, lekker rustig en met airco. Omdat het te ver is om de geplande weg te rijden gaan we weer over de lange rechte weg terug naar Mendoza.

Nu naar een andere camping in het gebied dat door de jonge dame als niet zo veilig werd aangegeven. De eerste camping die we daar oprijden ziet er prima uit.

Beter dan de andere, en zo zie je maar weer hoe verschillend je over iets kunt denken.
Het is onze laatste camping nacht. Morgen dan naar Bodega Salentein

 

 

 

Mendoza 27.01.2015

We overnachten in Caheuta. Daar blijven we twee nachten. Zondags rijden Kees en Corry de weg naar de Chileense grens tot boven op de pas en terug. Wij blijven op de camping.

Jos boort de eerste gaatjes in de auto voor de tent die we gekocht en meegenomen hebben uit Duitsland. Hij kan achter de auto zodat je ook bij slecht weer buiten kunt koken.

Op de camping volgen wij het Argentijnse familie leven. Hele families komen daar om de zondag al bbq end te verblijven. ‘s Avonds hebben we dan de plek weer voor ons zelf.

Maandag rijden we naar Mendoza, op zoek naar de garage waar we een afspraak hebben voor woensdag. Aangezien dezelfde naam 3x voorkomt maken we een mooie stads rondrit, bij de laatste zijn we op het goede adres. We melden ons en vragen of we de auto een dag eerder kunnen brengen, zodat zij ook meer tijd hebben als er wat bijzonders is.

Eerst maar eens eten en dan wat door de stad lopen. Mendoza is een groene stad. Langs alle straten staan platanen. Een heel systeem van irrigatie kanalen zorgen voor dit groen in de woestijn waarin ze midden in ligt

Wij gaan opzoek naar Het Hyatt hotel. Hier hebben we al voor dinsdag geboekt. We plakken er dus een nachtje bij aan. Kees en Corry zijn daar net voor ons aan gekomen.

Dan wakker worden op je verjaardag in het mooiste hotel van de stad. Ontbijten op het terras, en terwijl de mannen de auto naar de garage brengen begeven Corry en ik ons naar het zwembad waar het op de vroege morgen al zeer aangenaam vertoeven is.
De laatste dag samen. Morgen vliegen onze vrienden weer naar Nederland na 4 weken gezellig samen zijn.Voor mijn verjaardag krijg ik van Kees en Corry de lunch als cadeau. Na het eten wat uitrusten op de kamer, dan wordt er geklopt. Staat er een ober voor de deur met een verjaardag taartje van het hotel. Dat is leuk, maar we zijn nog zo vol van de lunch….. ‘s Avonds dan gezellig nog borrelen in de hotel bar.Ze vinden dat ik nog een cadeau verdient heb en hebben nagedacht wat we nog niet in onze auto hebben, en ze hebben wat gevonden, een water zuiver apparaat. Die is dezelfde avond nog besteld en wacht nu op ons in Berlijn.
De volgende morgen na het ontbijt nemen we afscheid van Kees en Corry na 4 weken gezellig samen zijn

De rest van de dag brengen wij door met het wachten op een SMS van de Garage dat de auto
klaar is, en die komt maar niet. Om 3 uur hebben we er genoeg van en bestellen een taxi. Als we aankomen is de auto klaar. Hij glimt en doet en lacht ons toe. Fijn om er weer mee verder te kunnen. We gaan naar een camping in Mendoza.
Op aanraden van de toeristen info. Zeer veilig aldus de jonge dame. Het is een vrije tijds terrein van het leger, met zwembad, tennisbanen
enz. Alles sterk verwaarloosd.  Het doet ons denken aan de zestiger jaren bij ons of aan de DDR net na de val van de muur.  ‘s Avonds staat er nog maar 1 tent en wij. Lekker rustig dus.

 

 

Mendoza 26.01.2015

Van Chos Malal naar Malargue. Een dag rijden door weer een heel andere wereld.
Iedere keer verbaas je je weer.Een groot gedeelte rijden we door een vulkaanlandschap. We gunnen ons maar weer eens een hotel overnachting omdat de campings wel zeer eenvoudig zijn en het dan wel weer eens fijn is de badkamer bij de hand te hebben.
Verder naar San Rafaël, het eerste stuk rijden we door een vlak stuk, links de hoge bergen van de Andes, wat verder rechts de Sierra del Nevado.

Corry had gelezen over een canyon in de buurt van San Rafaël. Dan daar maar heen.

Bij El Nihuil is een stuwdam en de weg door de canyon gaat daar naar beneden en volgt het riviertje, die in de volgende 70 km nog een paar keer wordt gestuwd.

Waar in de wereld mag je nog met een auto door een canyon rijden? Weer een bijzondere ervaring. Aan het eind, bij het laatste stuwmeer slaat dan het toerisme toe en daarna de ene camping na de andere en om de paar meter word je verleid om een rafting tour te maken. Voor San Rafaël zijn de eerste wijnhuizen. We stoppen om nog net voor 5 uur de eerste wijnproeverij te doen, en natuurlijk nemen we er een paar mee voor op de camping.

Salentein, bij Tunuyan, is het wijngoed waar wij de auto gaan stallen. Kees en Corry willen dat ook graag zien dus daarna toe. Na enig zoeken, de Argentijnen zijn zeer karig met wegwijzers en wegnummer borden, komen we daar omstreeks lunchtijd aan. We reserveren de
wijntoer om 3 uur en gaan eerst lekker eten,
en natuurlijk een wijntje van het huis er bij.
Salentein is het wijngoed van de familie Pon, de eerste wijnen kwamen in 2000 op de markt. Moderne gebouwen en een zeer, op bezoekers gerichte, wijnkelder. Weer anders, weer mooi.

Aan het eind van de dag verder richting Mendoza.

 

Wieder in Argentinie. Beim Supermarkt will Jos die Reifen aufpumpen und dann streikt der Compressor. Telefonate mit Deutschland, aber es ist Freitag….
Jetzt sind wir Solidair mit unsere Freunde, unser Dach geht auch nicht mehr hoch.
Wieder auf der Straße 40, nach El Bolson. Da wollen wir übernachten, aber es voll Touristen und kein Hotel zu finden. Weiter zum nächsten Ort. Dass ist dann 70 Km weiter, Bariloche, im Hotel Carlos V, sind noch 2 Zimmer frei, die nehmen wir natürlich schnell weil auch hier wimmelt es von Urlauber.
Sonntag morgen um 6 bekommt Jos ein Nachricht mit Anweisungen für die Reparatur der Compressor. Er aus sein Bett und um 8 war dann die Sache wieder Ok.
Auch unsere Freunde haben die Idee ob wir nicht zu 4 dass Dach anheben können?
Dass werden wir dann morgen versuchen.
Am Montag fahren wir die Ruta des 7 Lagos. Um die Mittagszeit finden wir einen schönen Campingplatz am See. Wir bekommen die beide Dächer hoch und schlafen alle gut. Nächstes Ziel ist Junin de los Andes, danach weiter. In die Nähe von Zapata Übernachtung auf einen Natur Camping am Laguna Bianca, mit Blick auf die Vulkane und schwarzhalz Schwäne auf dem Wasser.
Weiter nach Chos Malal, immer wenn die Landschaft etwas langweilig wird fährt Mann um eine Ecke und ist sie wieder ganz anders, aber immer atemberaubend..Am nächsten Tag durch eine Vulkan Landschaft nach Malargue. Hier wieder ein Hotel weil die Campingplätze immer sehr einfach sind, es mal schön ist das Bad in die Nähe zu habenRichtung San Rafael nehmen wir die Straße über El Nihuil, diese führt  70 km durch einen Canyon, das Wasser wird immer wieder gestaut und am letzten Stausee wimmelt es dann so von Touristen.?
Aber wo in die Welt darf Mann mit sein Auto noch durch einen Canyon fahrenIn San Rafael, kürzt vor Schluss noch die erste Weinprobe dieser UrlaubSalentein, in die nähe von Mendoza, ist dass Weingut wo wir unser Auto demnächst abstellen. Unser Freunden möchten dass natürlich auch gerne sehen. .
Schilder in Argentinie Mangelware sind, kommen wir erst um die Mittagszeit an.
Wir buchen die Führung um 3, und probieren im Restaurant das gute Essen und deren leckere Weine.
Am Abend treffen wir ein in Cacheuta, wir machen morgen einen Tag Pause während unsere freunde der Pass zur Chilenischen Grenze und zurück fahren um die sechs tausender zu sehen.

 

Chos Malal 22.01.2015

We vervolgen weg 40, nu het deel van de 7 meren. Al rond de middag vinden we een camping aan het Lago Hermoso, om te genieten van het lekkere weer. San Martin de los Andes is een aangenaam toeristen stadje

 

We doen de botschappen en omdat het lunchtijd is laten we ons maar weer een keer verwennen. Een stukje verder naar Junin de los Andos, een leuke camping aan de rivier. Het landschap is weer een savanne maar nu met heuvels en bergen.

We overnachten op een kleine natuur camping aan de Laguna Blanca, met blik op oude vulkanen

Via Zapala gaan we naar Chos Malal. Op een gegeven moment zei Jos dat hij dat dorre land wel zo’n beetje zat had. Een paar kilometer verder verschijnt dan opeens een grandioos berg panorama, allemaal hoger dan 3500 meter. De man van de toeristen informatie vertelde ons heel trots dat Chos Malal precies in het midden ligt van route 40. Op de plaatselijke camping hebben we dan onze eerste tropische dag aan deze kant (west) van Argentinië. Het verleidt Corry zelfs tot een duik in de, wel wat bruine, rivier.

 

Bariloche  17.01.2014

De zoveelste grensovergang en we zijn weer in Argentinië. In Esquel weer op weg 40 naar het noorden. Eerst nog boodschappen doen. Jos gaat ondertussen de banden op pompen. We verwachten voorlopig geen pistes meer. En dan begeeft de compressor het. Dit betekent dat ook wij het dak niet meer omhoog kunnen krijgen. Nu dus solidair met onze vrienden. Het einddoel voor deze dag is El Bolson. We komen daar aan en de hoofdstraat is overvol met toeristen. Het is “de” vakantie plaats voor de Argentijnen. Het lukt dan ook niet een hotel te vinden. We besluiten verder te kijken. Maar zoals het in een groot land zo is, is de volgende plaats 70 km verder. Zo  komen we in de vroege avond aan in Bariloche, we rijden naar een hotel die in de reisgids staat en laten we nu het geluk hebben dat er nog net 2 kamers vrij zijn, die nemen we dan maar snel want ook hier is het overvol.

Ondertussen heeft Jos contact met Duitsland, en er wordt heen en weer gebeld over wat het probleem met de compressor kan zijn. Een eerste reparatie poging ‘s avonds mislukt. Zaterdagmorgen, 6 uur, krijgt Jos een berichtje en hij belt terug. Het kan ook dat of dat zijn. Hij het bed uit, en jawel, een uur later deed de compressor het weer.

We besluiten om de dag in Bariloche te blijven. Corry heeft een oplossing voor hun kampeer probleem. Ze gaan een opblaas matrasje kopen, dan kan er een op de grond en de ander op de bank slapen. Nu we allemaal weer kampeer klaar staan besluiten we daar maar eens lekker op te gaan eten,  Argentijns met veel vlees en een paar flessen goede wijn.

Bariloche noemt zich ook Klein Zwitzerland

Argentina | El Calafate 08.01.2015

We merken aan de drukte bij de grens dat we in een toeristische omgeving zijn. Het kostte ons bijna anderhalf uur om weer in Argentinië te komen.

Nu op weg naar El Calafate. Het waait vandaag zo hard dat we bij het uit- en instappen de deur met twee handen moeten vasthouden.De camper opbouw van Kees is zelfs een paar centimeter verschoven.

 

Aan het eind van de dag gearriveerd in El Calafate. en Corry waren hier 10 jaar geleden ook al. Er is in intussen veel veranderd, meer huizen, betere infrastructuur en winkels.

Op naar de gletsjer Perito Moreno, want daarvoor komen alle mensen hier.

Over vele trappen  dalen we af tot bij de voet van de gletsjer en genieten van de spectaculaire blik op het hemelsblauwe ijs.

We overnachten op camping Lago Roca, de mooiste tot nu toe waar we een reuze plek hebben en bijna blik op de gletsjer.
we rijden op een grote afstand aan de granietberg FitzRoy voorbij en Laguna de Los Tres.

Na een rustdag gaan we verder over de beroemde weg 40 richting noorden, het is voor het grootste deel nog een piste.

 

Voor we naar Chilo Chico gaan waar we weer over de grens met Chili gaan overnachten we nog een keer op een eenvoudige camping midden in de woestijn.

 

El Calafate is das nächste Ziel, Perito Moreno, der große Gletscher verzaubert uns. Der schöne Campingplatz am Lago Roco lasst uns eine Tag Urlaub nehmen..  Über das letzte Teil Piste der Straße 40 hoch zur Grenze mit Chili bei Los Antiguos.

 

 

Voor het vervolg van het reisverslag zie Chili:  Futaleufu 15.01.2015

 

---

Argentina | Ushuaia  03.01.2015

Op tijd opstaan en na een lekker ontbijtje op weg naar Usuhaia. Eindelijk veranderd het landschap. De eerste heuvels, en even later de eerste bomen. Dan zien we de echte bergen met sneeuw en het eerste water. Echt indrukwekkend. Om 2 uur zijn we in het hotel en zien bij de receptie dat Kees en Corry er ook al zijn, maar niet op hun kamer.
We besluiten eerst wat te gaan eten en gaan de stad in. En jawel, ze komen ons tegemoet lopen. Een hartelijke begroeting, daar moet op gedronken, en gegeten worden. ‘s Middags komt hun kampeer auto al. Een pick up met camper cabine.

De volgende dag eerst inkopen gedaan en toen naar de camping in het natuurpark. Tierra del Fuego gereden. Het begint langzaam te regenen, en te regenen…. Kunnen niet zelf koken maar er is een restaurant waar de kachel lekker brand. We gaan er zo dicht mogelijk bij zitten omdat je met die regen toch wel koud wordt.

Het houd niet op en gelukkig is het campertje net zo groot dat we met zijn vieren binnen kunnen zitten. Een glaasje wijn, een zoutje en een paar spelletjes Rummie.

Morgen de reis naar het noorden beginnen. De volgende dag is het gelukkig droog en het gaat dezelfde weg terug naar de Chileense grens. We willen weer in de zelfde Hosteria overnachten maar die is vol. Daar wordt net een geslacht dier naar binnen gebracht. Beslist een Big Party die, oudejaarsavond.

 

Der letzte Etappe nach Ushuaia, endlich Hügel und Bäume. Am Nachmittag treffen wir unser freunde Kees und Corry die aus Holland angereist sind.  Eine Nacht im Natur Park bei strömende Regen, glücklicherweise haben die einen kleinen Wohnmobil wo wir ein gutes Glas Wein trinken und Rummie spielen. Silvesterabend wieder gleich über die Grenze verbracht mitten im nichts. Wir haben die Europäische Zeit angehalten zum Feiern damit wir um 9 Schlafen gehen können.

 

• Voor het vervolg van het reisverslag ga naar travelblog Chili Punta Arenas 03.01.2015

 

---

Argentina | San Sebastian 28.12.2014

Het landschap veranderd een beetje, wat blijft zijn de oneindige vergezichten, alleen wordt de begroeiing steeds minder, ofwel de struikjes steeds kleiner.

Om de koelkast weer te vullen eerst naar de supermarkt in Puerto San Julian. Hier kennen ze, gelukkig, geen tweede kerstdag. Naast de supermarkt was een bouwmaterialen handel. We hebben uit Berlijn een tent mee genomen die je achter aan de auto kunt maken. Daar voor moeten gaatjes in de auto geboord worden voor schroefjes enzo… Jos heeft bedacht dat hij dit het makkelijkst zelf kan doen, daar alleen het nodige gereedschap voor moet kopen…Om een lang verhaal kort te maken, we hebben nu ook een kleine boormachine, boortjes, popnageltang, meetlint……aan boord.

Nationaal park Monte Leon is de volgende stop. Hier kun je op een mooie natuur camping overnachten. De hele dag heeft de zon zich niet laten zien en er staat weer een koude wind. Dikke kleren aan en vroeg onder de wol.
De andere morgen is het weer beter en gaan we de vogels, zeeleeuwen en de grote pinguïn kolonie bekijken.

Als het zonnetje steeds warmer wordt en de wind niet al te sterk is besluiten we hier nog een nacht te blijven. De eerste rij vrije dag van deze vakantie. Vroeg op want we willen een heel stuk rijden, het stukje Chili door en dan over de grens met het onderste stukje Argentinië.

Het landschap blijft leeg, maar wel heel mooi, de bosjes verdwijnen en er groeit alleen nog maar gras. In Chili is het eerste stuk weg verhard, maar de laatste honderd kilometer is piste. Gelukkig is er direct over de rens een hosteria, met internet!. Na twee dagen wild kamperen veel stof onderweg is een lekkere warme douche heel fijn..

 

Nach hunderte Kilometer schnurgerade  Straßen  erreichen  wir der Halbinsel Peninsula Valdes. Auch hier  kann Mann Seelöwen und Pinguine sehr nah beobachten. Das schönste war dass gerade einen kleinen Seelöwe geboren war. Mittags weiter nach Daiman, hier war Bruce Chatwin wehrend seine  Patagonie Reise. Camarones ist unser nächstes Ziel, hier ist eine große Kolonie Pinguine. Heilig Abend in Caleta Olivia wo wir im hotel Übernachten, damit wir wieder online sind, fangt für uns an mit ein Getränk an der Tankstelle. Um 12 dann wach wegen großes Feuerwerk, wie bei uns am Silvester. Morgens um 7 ist es noch immer Party draußen und werden Auto races abgehalten…Dann einen lange Fahrt bis zum San Julian auch hier eine große  Kolonie Pinguine und See Löwe. Am nächsten Tag beim Eisenwaren Händler ein Bohrmaschine und bohren gekauft. Von zu Hause haben wir ein Zelt mit für hinten am Auto und der will Jos, irgendwann, anbringen. Park national Monte Leon hat ein schöner Natur Campingplatz wo wir zwei Nächte verbringen. Nächste Halt ist San Sebastian, die Chilenische-Argentinische Grenze in Feuerland.

---

Argentina | Caleta Olivia 24.12.2014

Naar de stad Viedma, de eerste stad in Patagonia weer door verlaten landschappen met kaarsrechte wegen. Hier eten we wat , doen de boodschappen en tanken de auto vol, dan nog 30 km verder naar Balneario el Condor.

Hier zijn meerdere campings maar de een nog minder dan de ander. Bij de 3e staat een bord met een aantrekkelijke dame er op, dat leek Jos wel wat. Voor de rest was het weer niet om over naar huis te schrijven maar we waren er alleen en dat heeft zo zijn voordeel.

Dan op naar het strand waar de papegaaien hun nest holen hebben in de klippen, ze zeggen dat het er 30.000 zijn. Ik heb ze niet geteld maar ze zijn overal….
Verderop is een kolonie zeeleeuwen, hier kregen we verrekijkers om ze vanaf een platform te bekijken, ze waren nogal ver weg.

De andere morgen zo vroeg mogelijk vertrokken omdat we een stuk willen rijden tot aan het schiereiland Peninsula Valdes. Weer Honderden kilometers kaarsrechte wegen door een savanne landschap. Rond 15.00 uur komen we, in de stromende regen, aan. Gelukkig is de bui over als we in het plaatsje Punta Piramides de camping op rijden. Jos heeft het intussen koud en trekt zijn lekker warme thermo ondergoed aan. Een voorproefje voor de rest van de vakantie!

Het schiereiland Valdes is bekend voor zijn pinguïns en zeeleeuwen. Op een paar plekken kun je die van dicht bij bekijken. Bijzonder was dat er net een jong zeeleeuwtje geboren was. Een meeuw had wel zin in een bijzondere hap, de placenta, steeds probeerde hij dichtbij te komen maar werd door de moeder en de vader verjaagd.

Omdat we vroeg met de rondrit klaar waren zijn we een stuk verder gereden naar Gaiman, een klein stadje waar Bruce Chatwin verbleef toen hij aan zijn boek “in Patagonië ” schreef.

Het volgende doel is het plaatsje Camarones, hier staan we op de camping direct aan het kleinehaventje met blik op zee.

Ook hier kom je voor de zeeleeuwen, die verder weg liggen op een eiland, en een grote kolonie pinguïns. Het leuke is dat er een pad midden door gaat zodat je er heel dicht bij bent.

Kerstavond zijn we in een hotel in het stadje Caleta Olivia. We willen ons internet bijwerken en WiFi is er tot nu toe alleen in hotels of je moet naar een internet café.

We drinken nog wat in het café  bij de benzine pomp en gaan op tijd slapen.
Om 12 uur wordt onze nachtrust wreed verstoord door vuurwerk, feest muziek, en tot in de vroege uren ( 7.00 u) auto races. Lands wijs, lands eer, zullen we maar zeggen. Dank de oordopjes die weer eens goed hun werk deden hadden we toch een goede nachtrust. De volgende dag, eerste kerstdag, rijden we naar Puerto San Julian.

 

 

Peso’s…

In Argentinië betaal je met Peso’s. Maar dan moet je ze wel hebben. Het makkelijkst was tot nog toe om bij een geldwisselkantoor contant geld om te wisselen. Tot en met URUGUAY was dat geen probleem, je kwam ze overal tegen. Zo niet in Argentinië, daar zijn ze niet. Wel betaal automaten maar die willen je opeens ook niets meer geven. Gelukkig kun je bij de meeste benzine pompen met je EC of kredietkaart betalen en dat is tot nu toe de grootste post. Vandaag waren we in een grote stad, waar volgens de Lonely Planet een Cambio was, mooi niet dus, lege winkel. Minstens 4 banken geprobeerd, geen ATM wil wat aan mij kwijt. Wat nu te doen? Mijn blik valt op een luxe Hotel, daar eens proberen. Gevraagd, nee zij de jonge man, hier niet, probeer het eens bij het nog luxere hotel aan de overkant, die doen het geloof ik……Hij was ons zo mooi kwijt. Wij naar de overkant, en jawel, ze kenden het probleem en wilden ons helpen. Hoeveel wilde ik wisselen? Doe maar zo veel als kan…..en het kon. Nu kunnen we voorlopig weer zorgenvrij verder.

 

 

Wir verlassen Buenos Aires nach dem wir das Viertel Palermo besuchten, das  Prenslauerberg von B.A.Nächste stop ist Azul, wieder keine Campingplatz zu finden aber einen luxe cabana schon incl. Frühstück am nächsten Morgen.Bahia Blanca ist das folgende Ziel. Der Camping Municipal gefunden, einen nette Dame begrüßt uns und fing Gleich an die Toiletten zu säubern, sie hatte keine Gäste mehr erwartet….sauber waren sie aber funktioniert hat nichts!Über der Stad Viedma zur Balneario El Condor. Wieder einen sehr einfache Camping.Hier gibt es einen großen Kolonie Papageien en etwas weiter Seelöwen.

 

Buenos Aires : 17.12.2014

Zondag na een reis van 24 uur aangekomen in het hotel Fasano in Punta del Este. Hier onze eigen bungalow met uitzicht op de lagune, het kost een paar cent maar dan heb je ook wat! Het terrein is zo groot dat je een golfkarretje krijgt om de afstanden naar restaurant, golfbaan enz te overbruggen.

Als eerste natuurlijk naar het huis waar onze auto staat, hij staat er nog en heeft zelfs gezelschap gekregen van een oldtimer. De kabels aansluiten en starten maar… En het werkt. De auto was zo schoon dat ik denk dat de beheerder hem regelmatig heeft gepoetst.

Jos rijdt hem naar de algemene parkeerplaats en ik in het golfkarretje er achteraan.

Vroeg naar bed en na een aangename lange nacht vroeg weer op. De auto ingepakt en naar de camping in Punta del Este. Daar kenden ze ons nog van Februari. Het was er nog erg leeg dus weer naar dezelfde plek als de vorige keer.
Naar de supermarkt, alle kastjes weer gevuld, en als beloning wat drinken aan het strand. De eerste nacht in de auto was net zo lang en aangenaam als de vorige maar wel $ 680 goedkoper!
Nu dan echt op weg met de Defender naar het puntje van Zuid Amerika. Mariano Luna een Argentijn die we hebben leren kennen in Februari geeft ons het advies om de grens met Argentinië te passeren bij Fray Bentos ivm. de hoogte van de auto.We overnachten in Mercedes, vlak bij de grens. Die we vanmorgen dan ook zonder problemen passeerden op weg  naar Buenos Aires.

Een heel grote stad met een goede infrastructuur zodat we zonder problemen in de buurt van de Plaza Mayo kwamen. Dit is ook het plein waar elke donderdag “Madres de Plaza de Mayo” demonstreren.

De auto geparkeerd en rond gelopen om tot de conclusie te komen dat er niet zo veel te zien is. (dit is de mening van Marja) Het centrum bestaat voor een groot deel uit kolossale

gebouwen, die alle zijn gebouwd aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw toen het Argentinië nog erg goed ging. Aan de haven waar de oude pakhuizen prachtig zijn omgebouwd tot restaurants en winkels is het gezellig wandelen. Onze honger gestild op een terras aan de haven met zicht op veel nieuwbouw. Jos zag de Nederlandse ambassade, ik het Hilton hotel. Hier blijven we vannacht met blik op de stad, om daar morgen weer snel te vertrekken richting het zuiden. De auto mocht na wat overleg met de manager voor de ingang van het Hilton die nacht blijven staan.

We verlaten Buenos Aires na eerst nog een bezoek te brengen aan de wijk Palermo.
Een stukje oud B.A.waar het gezellig wonen is met veel restaurants, bars enzo.

 

Over lange rechte wegen rijden we naar het stadje Azul. Hier ook geen camping te vinden maar wel een luxe cabana met zwembad en de andere morgen een ontbijtje op het terras. De volgende etappe gaat naar Bahia Blanca, een grote stad waar niet veel te zien is. Na wat zoeken vinden we de camping Municipal. Aardige mevrouw die in de stres schiet omdat er opeens gasten zijn. Ze begint vlijtig met het schoonmaken van het toilet gebouw. Schoon was het dus, maar voor de rest functioneerde er niet veel.

Waarschijnlijk een kleine straf voor de luxe van de afgelopen dagen.

Wieder zurück in Uruguay. Der Defender wartet auf uns auf das Hotel  Gelände wo wir auch die erste Nacht schlafen. Am nächsten Morgen packen und ab zur Campingplatz wo wir wieder auf dem selben Platz stehen wie im Februar. Mittags Einkaufen und noch etwas trinken am Meer. Nach einem erholsamen erste Nacht im Auto fängt unsere Reise an. Wir übernachten in Mercedes und heute Morgen dann über die argentinische Grenze nach Buenos Aires. Nach einem Rundgang um der Plaza Mayo zur Restaurant am alten Hafen mit Blick auf viel Neubau. Jos entdeckt die Holländische Botschaft, ich das Hotel Hilton!

Die Mischung machst, morgen Richtung Süden.

Colonia Carlos Pellegrini : 06.02.2014

Het zuiden van Brazilië heeft niet zo veel te bieden, we zouden nog kunnen gaan wijn proeven, maar Jos wil zich dat niet aandoen.. Van mede camping bewoners kregen we de tip een stukje door Argentinië te gaan. We zitten hier direct aan de grens dus zo gedaan.

Dit stukje Argentinië ligt tussen Brazilië en Paraquay en heet Missiones. In dit gebied, ook aan de Braziliaanse kant hebben in de 17e eeuw Jezuïeten model nederzettingen gesticht voor de Indiaanse oer bewoners.

Dit was zo’n succes dat de Portugezen en Spanjaarden dit als een bedreiging zagen voor hun macht in dit gebied. Ze hebben ze allemaal verwoest. De ruïnes kun je nu bezoeken.

Op dit moment zitten we in Colonia Carlos Pellegrini, een klein dorp midden in het natuurgebied Ibera. Na een goed te rijden 120 km piste staan we op de Municipalidad camping aan het water van een hele grote binnendelta

Vanmorgen vroeg op excursie om de dieren en vogels in dit gebied te zien. De kaaimannen komen zelfs tot bij de camping. Omdat het hier zo rustig is blijven we een paar dagen. Lekker niets doen, alleen elk uur onder de koude douche want het is hier bijna 40 graden.Vanaf Carlos Pellegrinie zijn het weer zo’n 100 km piste tot de bewoonde wereld richting zuiden. Onderweg nog heel veel vogels gezien, ook hele bijzondere. Dit stukje Argentinië is niet zo fraai. Weer heel veel niets met koeien en af en toe een cowboy (Gaucho)

Weil Süd Brasilien nicht so viel zu  bieten hat, außer Wein, die Jos aber nicht probieren möchte, fahren wir hier direkt über die Grenze in das gebiet Missionen  in Argentinien. Im
 17e Jahrhundert haben die Jesuiten hier Muster Siedlungen für die Ureinwohner, Indianen, gegründet. Weil es sehr erfolgreich war haben die Portugiesen und Spanier das als eine Bedrohung Ihre Macht gesehen und haben alle verwüstet. Die Ruinen kann Mann heute besuchen. Weiter dann nach Colonia Carlo Perregrini, mitten in das Natur gebiet “Ibera”, ein innen Delta, stehen wir auf die schönste Camping bis jetzt umgeben von Vögel, Kaimane und Wasser Schweine.